Dagelijks zien we op tv de beelden van de duizenden vluchtelingen die Europa binnentrekken. De een noemt ze gelukszoekers. De ander hulpeloos? Maar wat zou je zelf doen, als je huis is platgewalst en je geen uitzicht hebt op een toekomst? Zonder perspectief vertrek je en waar ga je dan naar toe? Daar waar er wel mogelijkheden zijn. En hoewel de discussie in de media en politiek zich toespitst op "hoeveel" en "waar", hoor je maar weinigen spreken over de structurele oplossing voor deze onmenselijke toestanden. Want dit houdt niet op zonder de oorzaak weg te nemen. Al het andere zijn lapmiddelen. Tot dan blijven ze komen en komen. Uit het midden-oosten en ook uit Afrika.

Wie Afrika zegt zegt ontwikkelingssamenwerking en dit is een palet met vele kleuren. In veel landen zijn hulporganisaties actief. Zo is er in Friesland de werkgroep ontwikkelingssamenwerking Smallingerland (WOS). Deze stichting steunt projecten in de plaats Gobabis in Namibië. Zij doet dit niet alleen financieel, maar is op een veel breder vlak actief. Zij ondersteunt bijvoorbeeld ook de culturele uitwisseling. Recent voorbeeld is een theatervoorstelling waarin kinderen uit zowel Drachten als uit Gobabis meespeelden. Dit laat zien hoe sterk de creatieve kracht van kinderen en mensen, waar ze ook vandaan komen. Of zoals Prins Claus al zei: laat de mensen mensen zijn en zorg dat ze zichzelf kunnen helpen.

Dit weekend vertrek ik samen met geliefde en twee collega's naar Gobabis in Namibië. Veel kinderen in de krottenwijk Epako groeien op zonder vooruitzichten en perspectieven. We gaan hier aan het werk in een tehuis genaamd 'Light for the Children'. Hier gaan we met financiële steun van velen een aantal zonnepanelen plaatsen en de kookvoorzieningen vernieuwen. Op deze manier kunnen de vrijwilligers die hier werken straks onder betere omstandigheden koken. Het zal de wereld niet veranderen, maar wel hun dagelijkse omstandigheden verbeteren. Op die manier houden ze weer tijd en energie over voor andere dingen zoals lesgeven en ontspanning.
Hoewel ik nog niet veel weet over de bestemming weet ik zeker dat het een bijzondere ervaring gaat zijn. Om iets te kunnen bijdragen middels een kleinschalig project. Maar ook om met eigen ogen te zien wat het betekent om op te groeien in een gemeenschap waar je je niet hoeft druk te maken om de bijtelling van je lease-auto of de hypotheekrenteaftrek. Het leven is hier anders. Mensen zijn hier gelukkig tevreden met wat ze hebben.

Toen ik bijna een jaar geleden aan dit project begon had ik niet durven dromen waar we nu staan. Met dank aan de vele collega's, familie en vrienden die ons hierin hebben gesteund is dit het begin van weer iets moois en nieuws. Dank jullie allemaal!

meer weten over de WOS?
www.wos-gobabis.nl