Het dak op!
Eerste dag in Gobabis! Na een heerlijke nachtrust en een lekker ontbijtje gaan we richting Light for the Children, de kinderorganisatie waar de zonnepanelen geplaatst gaan worden. Hier krijgen we een rondleiding van Henk, die ons in Afrikaans-Nederlands vertelt wat er allemaal gebeurt: de kinderen krijgen les, Duitse vrijwilligers leggen een speelplaats aan, er wordt groente verbouwd in het tuintje, enz.
Vervolgens splitsen zich onze wegen. Ik ga beginnen met de zonnepanelen. Alle materialen zouden al in de opslag liggen, maar de cruciale profielen van 5 meter per stuk ontbreken. Die zaten toch ook in de zeecontainer? Terwijl we al denken dat ze misschien in kleinere stukken zijn gezaagd en verkocht, gaan we richting gemeentewerf. Na lang zoeken blijken de profielen gelukkig heelhuids te liggen op een bult oud ijzer! Door al deze vertraging is het nog niet gelukt om alle panelen al op het dak te krijgen. De zon brandt en het wordt alleen maar warmer: gaat dat nog lukken vandaag? Eerst lunch: gezondheidsbrood met melkskommel.
Terug bij Light for the Children krijgen de kinderen te eten, maispap met bonensaus dat ze met de handen naar binnen werken. De school is uit: na het middaguur is het te warm om nog door te gaan met de lessen. Omdat er toch wat wolken voor de zon schuiven, zakt de temperatuur en besluiten we door te pakken: met vereende krachten tillen we de panelen het dak op. De kinderen gaan er vandoor met de stukken karton die achterblijven: speelgoed, bouwmateriaal of voeding voor het kookvuur, alles vindt hier wel een bestemming.
Chantal heeft de dag deels elders besteed met de delegatie van de gemeente Smallingerland en Minke, de vrouw van mijn collega Koos. Ze bezoekt het old-age home waar grootouders met hun kleinkinderen wonen: de generatie ertussen is aan AIDS overleden. In de sloppenwijk Epako stoppen we bij een schooltje en we bekijken een café waar Tambo wordt verkocht: het lokale, zelfgestookte "bier" met 80% alcohol. Zowel mannen als vrouwen lopen al verdwaasd rond: met 90% werkeloosheid, geen vervoer behalve de benenwagen, water te moeten halen bij de putten en hout te moeten sprokkelen voor het kookvuur, is er weinig energie over om iets anders aan de vrij uitzichtloze situatie te doen dan de zorgen vergeten in de drank. Voor 2,5 Namibische dollar (17 cent) koop je een halve liter.
Na een bezoek aan de supermarkt waar we zoutjes, bananen en water inslaan, gaan Chantal en Minke de mannen voorzien van spijs en drank. De kinderen voelen gefascineerd aan de arm- en beenharen van de mannen. Tegen vijven liggen de panelen op het dak: morgen kan de verdere installatie plaatsvinden en aansluiting op het net. Minke en Chantal zullen op pad gaan om nieuwe stoeltjes en bordjes te kopen nu we meer geld ingezameld hebben dan verwacht.
Reacties
Reacties
De profielen gered bij het oud ijzer, het kan verkeren.. Dat zelfgestookte bier maar niet drinken voordat je het dak weer opgaat... Mama XXX
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}